Odpowiadam na zadane pytanie, co robię poza bieganiem, że jestem taki szczuplak. Obiecałam, że wszystko wyśpiewam, więc odwrotu nie ma. 
Jakieś 8 – 9 lat temu poczułam i zobaczyłam, że spodnie w rozmiarze 40 zrobiły się ciasne. Pamiętam do dziś, gdzie byłam i co miałam na sobie w chwili olśnienia. Podjęłam wówczas decyzję, że rozmiar 42 nie wchodzi w grę. Potem było pół roku codziennej systematycznej pracy, polegającej na ćwiczeniach i myśleniu o tym co, ile i o której godzinie jem. Bez specjalnej diety i trenera personalnego, za to z determinacją i przekonaniem, że mogę mieć na coś wpływ. Być może dlatego, że ta praca trochę mi zajęła i nie była gwałtowna w przebiegu, nie pojawił się efekt jo-jo, ciało przywykło i tak już zostało. Z moich doświadczeń wynika, że sama dieta bez aktywności fizycznej to mało aby trwale schudnąć. Do dziś moim nawykiem są brzuszki, powitania słońca, ćwiczenia ramion oraz bieganie. To ostatnie już raczej rekreacyjnie, dla przyspieszenia serca, oczyszczającej funkcji potu, pompy mięśniowej jako profilaktyki żylaków i dla medytacji w ruchu „czyszczącej” mi głowę. Ja lubię biegać, inni lubią basen lub rower. Dziś jem wszystko, z umiarem i nie po nocach, do mięsa mam swój rytuał. Mam też szczęście, że jestem zdrowa i nie muszę brać leków z apteki. Bywały też uwagi z kategorii męska szczerość: jak schudniesz to przestaniesz mi się podobać, jak byłaś trochę tęższa to było bardziej sexi. No cóż… Wrzuciłam w koszty. Dziś jest ok, jutro ciało może się zmienić. Będę wówczas uczyć się kochać i akceptować to co jest. A zmiana naszej fizyczności jest nieunikniona.
W tym miejscu mój apel – nie oceniajmy ludzi po wyglądzie. Osoba puszysta nie zawsze jest leniwa i je na potęgę. Na kształt i wagę ciała wpływa praca gruczołów dokrewnych, zażywanie leków, obciążenia psychiczne i emocjonalne skutkujące kompulsywnym jedzeniem… lub niejedzeniem. Bo są też osoby, które dużo by dały za dodatkowe kilogramy i kształtne ciało, a nie mogą tego mieć. Widzę też, co dyktuje ludziom Internet i kolorowa prasa w zakresie ciała i wiem jedno, że to nieprawda.
Z miłością 
Monika Zgud Sztuki Holystyczne