Najtrudniejsza ze sztuk – sztuka odpuszczania.
Chodzę po tym świecie już trochę lat, mierzyłam się z sytuacjami wymagającymi odwagi, skupienia, wytrwałości i innych podobnych zalet. I okazało się, że jedną z trudniejszych sztuk jest odpuszczanie. A czego? Urazy, zranienia i upokorzenia. Mam na myśli sytuacje i ludzi, którzy wywołują w nas tego rodzaju reakcje. Bo żeby było jasne – to co inni robią to jest ich, a to co my w związku z tym czujemy, to jest nasze. I te dwa obszary bywają bardzo różne. Nasza reakcja zawsze jest nasza. Jeżeli boli, to jest informacja, co w nas samych trzeba obejrzeć, zrozumieć i ukochać.
Ponadto żywienie urazy do kogoś wiąże nas z tą osobą. Jesteśmy wówczas zapętleni, uwikłani i cały czas połączeni energetycznie. Tak więc jeżeli chcemy być naprawdę wolni i w pełni swojej mocy, musimy odpuszczać. I nie chodzi tu o zapominanie czy gwałtowne odcinanie się. Bardziej o świadomą spokojną decyzję, aby nie brać udziału w starych historiach, nie być częścią dawnych dramatów, odpiąć się od bolesnej przeszłości. Odpuszczanie jest niezbędne aby iść do przodu.
Monika Zgud Sztuki Holystyczne